4 Haziran 2008 Çarşamba

Trust Me!


Güven sorunu.. günümüzün en büyük problemlerinden. Bir şahısa, hatta kavrama dahi güvenememe.

Nedenleri nelerdir peki?

Zamanında birine güvenip, kazık yemek mi?
Ya da istediği şeylerin gerçekleşmemesi?

İlk yazdığım cümle çok mantıklı aslında. Düşünsenize.. Herşeyinizi anlattığın, zaaflarınızı, güçlü yanlarınızı bilen biri. Uzun bir süredir bir ilişkiniz var. İlişki derken.. sadece sevgili olmak değil, arkadaşlık, dostluk kavramları da işin içine giriyor. Neyse... kısaca herşeyinizi bilen biri. Birkaç gün sonra, herşeyinizin başkaları tarafından bilindiği düşünün.

Herşeyinizi anlatan kişi bariz ortada. Çırılçıplak. Tüm günahıyla. Üzülürsünüz, kırılırsınız. Bir daha görüşmemeyi tercih edersiniz.

Gel zaman git zaman, yine birine güvenirsiniz mertçe. Herşeyinizi, değişen herşeyi anlatırsınız ona... Bir zaman sonra sonuç yine aynıdır : Arkanızdan vurulmuşsunuzdur.

Sürekli, kısır döngü halinde, ama bir noktaya kadar.

Bu noktadan sonra insanlara şüpheyle bakmaya başlarsınız.

"Acaba tekrar canım yanacak mı?" "Yine tüm sırlarımı başkaları bilecek mi?"

Kısacası ; güven sorunu olan insanlar, zamanında başkaları tarafından kazıklanmış insanlardır. Bir kişiye eskisi gibi güvenemezler, bağlanamazlar. Aksi gibi.. karşılarındaki kişi onları ne kadar çok sevse de, karşılık alamaz, her zaman arada duvarlar olur.

Bunu da çözecek olan, karşı taraf. Yani ne kadar seviyorsa 5 katı şekilde hissetirmeli sevdiği kişiye. Kendisinin güvenilir olduğunu karşısındaki insana göstermeli.

2. yazdığım ise, büyük ihtimal kişinin çıkarcılığına bağlı. Güvenmek karşılıklıdır evet, ama maddi birşeyler bekler ise, bu hainlik olur. Manevi birşeyler bekler ise.. daha ilişki yerine oturamamış demektir.

Hiç yorum yok: